Pendidikan Khas

KHIDMAT SOKONGAN DALAM PENDIDIKAN KHAS

    Berdasarkan dua artikel yang saya telah baca tentang khidmat sokongan, khidmat sokongan merupakan satu kumpulan orang yang mempunyai kepakaran dan keperihatan dalam kerja – kerja sosial . Mereka terdiri daripada para professional yang mahir dalam bidang tertentu dan bekerja secara berpasukan dan tidak berdasarkan bayaran. Mereka dikenali sebagai Pasukan pelbagai Disiplin.Khidmat Sokongan biasanya dalam bentuk bantuan atau pertolongan seperti khidmat kepakaran, penasihat, kemudahan, perundangan, kewangan atau psikologi dalam menangani murid- murid pendidikan khas bagi mencapai matlamat pendidikan. Perkembangan khidmat sokongan telah bermula sekitar tahun 1970-an apabila  ahli-ahli psikologi percaya bahawa konsultasi perlu dipermudahkan. Menjelang tahun 1980-an khidmat sokongan mula mendapat perhatian dalam pendidikan khas (Cook &Friend,1991a) Beliau juga telah mendefinisikan khidmat sokongan sebagai satu gaya perhubungan secara langsung sekurang-kurangnya antara dua kumpulan yang bersetuju dalam membuat keputusan untuk mencapai matlamat yang sama. Menurut Sher dan Baur (1991), khidmat sokongan sepenuhnya merangkumi interaksi setiap anggota di sekolah yang melibatkan antara guru dengan ibu bapa murid-murid khas,guru,ibu bapa dan murid-murid lain dalam kelas biasa. Kefahaman tentang murid-murid khas bukan hanya dapat membantu pihak sekolah membantu mereka tetapi juga menghargai kewujudan mereka sebagai sebahagian daripada anggota sekolah.Khidmat sokongan dalam pendidikan khas telah diperluaskan dalam kalangan guru-guru khas, guru-guru biasa, ibu bapa, murid dan agensi khidmat masyarakat. Penglibatan keluarga menjadi agenda yang penting dalam tahun     1990-an. Hal ini telah menyebabkan terbentuknya kolaborasi kumpulan pelbagai disiplin. Kolaborasi ialah perkembangan dan pengekalan yang positif, hormat-menghormati, perhubungan egalitarian dan saling bekerjasama dalam menyelesakan sesuatu masalah dan perkongsian dalam membuat sesuatu keputusan melalui proses perundingan. Kolaborasi adalah usahasama di antara beberapa pihak, kumpulan, organisasi atau disiplin untuk melaksanakan sesuatu projek. Usaha ini diperlukan kerana sumbangan dan peranan mereka yang berbeza-beza dapat membantu kanak-kanak tersebut. Pihak-pihak yang terlibat dalam kolaborasi pendidikan khas di sekolah ialah kaki tangan sekolah seperti guru besar, guru pendidikan khas, pentadbir dan staf sokongan sekolah, pakar-pakar perubatan, terapi, jurupulih, patologis, jururawat, motivator, ibu bapa, penjaga dan ahli keluarga. persatuan-persatuan dalam komuniti, jabatan-jabatan kerajaan seperti Jabatan Pendidikan, Jabatan Kebajikan Masyarakat, Jabatan Kesihatan dan organisasi bukan kerajaan (NGO).

    Antara sebab mengapa perlunya ada kolaborasi dan kerjasama di antara pelbagai disiplin dalam pendidikan khas di sekolah adalah kerana untuk menjalankan diagnosis tentang ketidakupayaan dan tahap kanak-kanak pendidikan khas, setiap jenis ketidakupayaan dan tahapnya memerlukan pengendalian yang berbeza caranya, membuat keputusan secara berpasukan tentang penempatan jenis persekolahan kanak-kanak pendidikan khas, setiap kanak-kanak pendidikan khas yang mengalami masalah yang berlainan memerlukan latihan kemahiran dan kemudahan peralatan yang berbeza, pendidikan khas memerlukan bantuan tenaga yang ramai untuk dikendalikan, setiap kanak-kanak khas mempunyai masalah sampingan yang berkait rapat dengan masalah kefungsian dan kebolehan untuk belajar perlu dirujuk kepada beberapa pakar, pendidikan khas memerlukan sumber kewangan yang besar dengan mengabungkan tenaga dan peralatan dari pelbagai pihak dapat mengurangkan beban ini dan akhir sekali masalah tingkah laku dan pembelajaran dalam kelas biasanya dapat diselesaikan dengan lebih efektif jika terdapat usahasama antara pihak-pihak tertentu terutama sekali guru dan ibu bapa.